- таудай
- bergähnlich; wie ein Berg m.
Татарча-алманча сүзлек. 2009.
таудай
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
Бақ — – қазақ мәдениетінде бақыт, құт береке, дәулет түсініктеріне жақын мағынада қолданылатын ұғым. Бақ кісілік қасиеттердің ерекше бір көрінісіне жатады, адамның тіршіліктен күтетін үмітін, ниетін, арманын білдіреді. Таудай талап бергенше, бармақтай… … Философиялық терминдердің сөздігі
аран — 1 (Көкш., Қ ту; Қар.) шөп, қиқоқырдан жасалған ашық қора. Қыста а р а н малға суық болады (Көкш., Қ ту). Оңтүстіктен солтүстікке қарай созылған биік, ұзын кірпіш а р а н н ы ң ішіндегі жоңышқасы аралас көк бидайық, қоян жон мая таудай, қанша жесе … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бұрау — 1 (Рес., Орын.) бұрғы. Б ұ р а у д ы маған бере тұршы (Рес., Орын.) 2 Қ орда., Қарм.) түйеге артылған жүк ауып бара жатқанда, оны теңестіріп, аумайтындай ету үшін жүктің арқанын бұрап қоятын қысқа, оқтаудай ағаш не балға сабындай мықты жыңғыл,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
желбей — (Қост., Жітіқ.) бас киім. Ж е лб е й і н і ң құлағы желбіреген таудай делеңдеп, құйындата шапқан күйі қалың жылқыға бара араласты (Б. Майл., Шығ., 3, 183) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жоян — 1 1. (Сем.: Ақс., Көкп., Абай, Шұб.; Шығ.Қаз.: Ү Н., Зайс., Тарб.; Монғ.) мықты. Жас шағында ж о я н а қ еді, енді кәртейді ғой (Монғ.). Күресем де келгендер бәрі өлді, Таудай боп пілге мініп зәңгі келді. Зәңгінің өзі ж о я н, күші жойқын, Аяғы… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
зәңгі — 1 Қ орда., Арал; Ақт., Шалқ.; Түрікм., Таш.; Қарақ.; Өзб., Там.) саты ағаш, басқыш. Биік үйдің үстіне з ә ң г і с і з шыға алмайсың Қ орда., Арал). Біз ілгеріде тамның басына з ә ң г і с і з а қ шыға беретінбіз, өйткені ол кезде тамдарымыз… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
талабы тай жеген бөрідей — (Қост., Жанг.) талабы таудай. Нұрбайдың т а л а б ы т а й ж е г е н б ө р і д е й екен (Қост., Жанг.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қос — I зат. Арбаға, соқаға парлап жегілген өгіз (көлік). – Мұнысы қалай? Екі қ о с, үш кісімен не істейді? (Қ.Әбдіқадыров, Әңгім., 9). Жұрт көлік шаршады деп қ о с ы н доғарып жатқанда, қарнын кебеже теңдегендей қылып өгіздің егіс қорғанға кіргенін… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
үскі — зат. Ұшы төрт қырлы, үшкір біз. Керегенің көгі мен уықтың баулығын тескенде үйші екі түрлі құрал пайдаланды. Оның бірі – оқтаудай жуан әрі ұзын жұмыр ағашқа сапталған темір ү с к і. Ү с к і н і ң ұшы төрт қырлы әрі өткір (Қаз. әдеб., 13.08. 1982 … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
